Podziel się artykułem

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

LAOS


Oficjalna nazwa: Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna

Stolica: Vientiane
Waluta: kip (LAK);
Języki urzędowe: laotański, angielski

 

WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE

Obywatele polscy objęci są obowiązkiem wizowym. Wizę miesięczną można uzyskać zarówno w ambasadzie Laosu, np. w Berlinie, jak również na niektórych przejściach granicz­nych (patrz informacje niżej). Można ją przedłużyć dwukrotnie, każdorazowo o jeden miesiąc (wymaga­ne jest umotywowanie wniosku). Przedłużenia wizy dokonuje się w Urzędzie Imigracyjnym w Vientiane. Podczas kontroli granicznej należy sprawdzić, czy do paszportu zostały wbite odpowiednie stemple. W razie stwierdzenia przez policję ich braku podczas kontroli wewnątrz kraju lub przy wyjeździe grożą wysokie kary pieniężne, deportacja, a nawet areszt. Przy załatwianiu formalności można skorzystać odpłatnie z pośrednictwa hotelu, w którym się przebywa. Nielegalne przeterminowanie pobytu zagrożone jest karą grzywny w wysokości 10 USD za każdy dzień (pobierana przy wyjeździe). Nie jest wymagane posiadanie określonej kwoty środków finansowych na każdy dzień pobytu, ani też posiadania ubezpieczenia.

Podróżujących samo­lotem na trasach międzynarodowych obowiązuje przy wy­locie opłata lotniskowa w wysokości 10 USD. Na trasach krajowych opłata lotniskowa przy wylocie wynosi 10 000 LAK.

 Lądowe przejścia graniczne, na których można uzyskać wizę laotańską:

  • z Tajlandii: graniczny most przyjaźni Mittabhap na rzece Me­kong, ok. 22 km od stolicy (otwarty w godzinach 6.00-22.00); Houay Xay (stolica prowincji Bokeo na północy Laosu, wjazd promem z Chiang Khong w północnej Tajlandii); Parksane (prowincja Sayanbouli w środkowym Laosie, wjazd zBeungkane); Thakhek (w prowincji Khammouane w środ­kowym Laosie, wjazd z Nakornphanom promem); Thaheua­savanh (w prowincji Savannakhet w środkowym Laosie, wjazd z miejscowości Mukdahan w tajskiej prowincji Ubon Ratchathani); Vangtau (w prowincji Champassak na południu Laosu, wjazd z Tajlandii z Chong Mek);
  • z Chin: Ban Boten (w prowincji Luang Namtha, wjazd zBohane);
  • z Wietnamu: Densanvanh (w prowincji Savannakhet, wjazd zLao Bao na trasie z Hue); Namphao (w prowincji Kham­mouane, wjazd z Cao Treo na trasie z Vinh); Nam Kane (wprowincji Xiengkhouang, wjazd z Namekane); Namsoue (wjazd z Nameo).

UWAGA:

Każdorazowo należy potwierdzać aktualność informacji dotyczącej przejść granicznych w celu upewnienia się, iż przejścia podane w wykazie są czynne (niektóre przejścia, poza głównymi, mogą okresowo wstrzymać wydawanie wiz dla cudzoziemców). Ponadto należy mieć na uwadze fakt, że przejścia graniczne są w nocy zamykane (zazwyczaj w godzinach od 22.00 do 7.00). Tylko trzy główne przejścia graniczne stale wydają wizy: lotniska między­narodowe w Vientiane i Luang Prabang oraz Most Przyjaźni (Friendship Bridge).

 

PRZEPISY CELNE

Nie odbiegają od powszechnie przyjętych stan­dardów. Podróżni są obowiązani do deklarowania przy wjeździe oraz wyjeździe kwot pieniężnych większych niż 2000 USD. W Laosie nie ma podatku VAT. Wywóz dzieł sztuki (zwłaszcza starych figurek Buddy) jest zabroniony.

 

PRZEPISY PRAWNE

odnoszące się do posiadania oraz przewozu narkotyków (heroiny, marihuany, opium, amfetaminy, ekstazy i in.) są w Laosie bardzo surowe (dożywocie, kara śmierci).

 

MELDUNEK

Nie ma obowiązku meldunkowego. W domach goś­cin­nych i hotelach goście są rejestrowani na podstawie paszportu.

 

UBEZPIECZENIE

Polisy polskich towarzystw ubezpieczenio­wych nie są uznawane. Przed wyjazdem należy sprawdzić, który z międzynarodowych ubezpieczycieli posiada umowę z miejscowym monopolistą Assurances Generales du Laos (AGL). Koszt ubezpieczenia w miejscowym AGL (mini­mum 8 dni) wynosi 12, 23 lub 41 USD - w zależności od rodzaju pakietu.

 

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA

Nie ma obowiązku okazania na granicy świadectw szczepień. Występuje jednak zagrożenie malarią, cholerą, dengą, amebozą, zapaleniem wątroby typu A, japońską odmianą zapalenia mózgu typu B, dyzenterią, gruźlicą, grzybicami i innymi chorobami skórnymi. Należy zapoznać się z aktualnymi komunikatami wydawanymi przez WHO na temat sytuacji zdrowotnej w regionie - warto przy okazji zwracać uwagę m.in. na występowanie ptasiej grypy. Zalecane są szczepienia przeciw grypie, wściekliźnie i zapaleniu wątroby. Należy pić tylko przegotowaną wodę oraz unikać spożywania popularnych potraw z surowych warzyw, suszonych ryb itp. Występuje zagrożenie zatruciami pokarmowymi oraz wirusem HIV. Stan higieny oraz poziom opieki zdrowotnej jest niski. Zyskanie porady lekarskiej lub szybkiej pomocy medycznej poza dużymi miastami jest praktycznie niemożliwe. W stolicy można uzyskać doraźną pomoc lekarską za minimalną opłatą 10-20 USD. Koszt pobytu w szpitalu wynosi od 20 USD za dobę - w zależności od rodzaju schorzenia. Podstawowe leki są dostępne tylko w większych miejscowościach. W poważ­niejszych przypadkach zalecane jest korzystanie z pomocy lekarskiej w sąsiedniej Tajlandii. Koszty transportu chorego do Tajlandii są wysokie.

 

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW

Uznawane jest międzynaro­dowe prawo jazdy. Pojazd musi być ubezpieczony od odpowie­dzialności cywilnej. Obowiązuje ruch prawostronny. Stan dróg, poza drogami głównymi, jest zły. W razie awarii pojazdu bardzo trudno o pomoc. Prowadzący pojazdy często nie przestrzegają przepisów drogowych. Wzrasta liczba wypadków drogowych, zwłaszcza nocą, a ich przyczyną jest jazda po spożyciu alkoholu. Konsekwencje finansowe dla cudzoziemca w razie uczestni­cze­nia w wypadku drogowym mogą być wysokie, nawet jeśli to nie on był sprawcą. Ubezpieczenie tylko w niewielkim procencie rekompensuje poniesione straty.

 

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU

Nie ma ograniczeń. Bardzo wygodne są lotnicze połączenia krajowe, jednak ceny przelotów są dość wysokie (na ogół ponad 100 USD). Dużo tańszy jest transport autobusami. Informacje o cenach i rozkładzie lotów oraz międzymiastowych połączeń autobusowych podaje prasa codzienna. Podróżowanie lądem w porze deszczowej może być utrudnione z powodu przerwanych mostów, czy rozmytych dróg. W większych miejsco­wościach na terenie całego kraju są wypożyczalnie rowerów (do ok. 5 USD za dzień) oraz motocykli, a także samochodów. Podsta­wowym środkiem transportu w większych miejscowościach są riksze motocyklowe (tuk-tuk). Cenę przejazdu należy z góry wyne­gocjować z kierowcą.

 

BEZPIECZEŃSTWO

Przed podróżą do Laosu wskazane jest uzyskanie w biurze turystycznym informacji na temat aktualnej sytuacji w tym kraju. Laos jest na ogół bezpieczny dla turystów, choć rośnie zagrożenie przestępczością pospolitą (kradzieże, wła­ma­nia). Zaleca się korzystanie ze środków transportu przezna­czonych dla turystów. Nie należy podróżować samotnie lub nocą. Dokumenty podróżne winny być dobrze zabezpieczone (zwłaszcza bilet, paszport). Warto wykonać ich fotokopie, co może okazać się przy­datne w razie utraty oryginałów.

UWAGA: W Laosie w wielu miejscach zalegają niewybuchy. Należy trzymać się utartych szlaków, nie zbaczać z nich, zwłaszcza w prowincji Xieng Khouang, gdzie jedną z atrakcji turystycznych jest Dolina Dzbanów.

 

RELIGIA, OBYCZAJE

Większość ludności Laosu jest wyznania buddyjskiego. Można swobodnie odwiedzać liczne świątynie bud­dyjskie (wat). Wchodząc na teren świątyni, należy dosto­sować się do miejscowych zwyczajów, co dotyczy zwłaszcza ubioru (zakryte nogi i ramiona).

 

PRZYDATNE INFORMACJE:

  • Urzędy oraz banki otwarte są od poniedziałku do piątku od 8.30 do 16.30, z przerwą obiadową od 12.00 do 14.00. Główna poczta w Vientiane otwarta jest również w soboty od 8.00 do 12.00.
  • Połączenia telefoniczne z zagranicą są drogie, opłaty często się zmieniają. Bardzo popularna jest telefonia komór­kowa. Na miejscu można bez trudu wykupić kartę SIM. Prasa miejscowa w języku angielskim („Vientiane Times", „KPL News") i francuskim (tygodnik „Le Renovateur") podaje przydatne informacje o atrak­cjach turystycznych Laosu, cenach lokalnej komunikacji.
  • Wymiany pieniędzy należy dokonywać w bankach lub kan­torach. W obiegu oprócz miejscowych kipów są także tajskie bahty oraz dolary amerykańskie. W więk­szych miejscowościach dostępne są bankomaty. Akceptowane są czeki podróżne (przy wymianie pobierana jest opłata w wyso­kości 2-3%). Karty kredytowe uznawane są jedynie przez większe hotele, niektóre restauracje oraz sklepy z wyrobami rzemiosła artystycznego (opłata 2-5%).
  • Informacja turystyczna jest łatwo dostępna. W stolicy i na prowincji działa wiele biur podróży i agencji turystycznych. Warto korzystać także z informacji udzielanych przez Lao National Tourism Administration: www.tourismlaos.gov.la.

Źródło : http://www.bangkok.msz.gov.pl/pl/informacje_konsularne/informacje_praktyczne/poradnik_polak_za_granica/laos/

You have no rights to post comments